Sprzedaż to szczególny rodzaj gry

Ponad 20 lat temu, kiedy sprzedawałem produkty finansowe dla klientów indywidualnych i firm, często odwiedzałem klientów w ich domach. Ponieważ odbywałem stosunkowo dużo spotkań, dane mi było zetknąć się z różnymi, często dziwnymi sytuacjami. Pomimo upływu lat pamiętam jak dziś pewne spotkanie. Było późne popołudnie i miałem za sobą dwa lub trzy spotkania handlowe, to miało być ostatnie. Stanąłem przed drzwiami mieszkania klienta, którego znałem tylko z przeprowadzonej rozmowy telefonicznej. Drzwi otworzyła mi kobieta w wieku ok. trzydziestu kilku lat, czyli jak szybko oceniłem wprawnym okiem, idealna klientka do kupienia ubezpieczenia. Tym bardziej że obok tej kobiety stała dziewięcio- lub dziesięcioletnia dziewczynka.
Gospodyni zaprosiła mnie do pokoju i szybko zamknęła drzwi. Widać było, że jest wyraźnie podekscytowana i myślami błądzi wyraźnie gdzie indziej. Kiedy wszedłem do pokoju, pokazała mi fotel i powiedziała, żebym sobie usiadł, po czym sama usiadła na stojącej naprzeciwko telewizora kanapie. Wzięła do ręki pilot i powiedziała: Zostało jeszcze kilka minut. Ogląda pan „Klan”?
W pierwszej chwili nie wiedziałem, co ma na myśli, ale szybko zorientowałem się, że chodzi o jakiś film, który właśnie emitowano w telewizji. Nigdy nie byłem miłośnikiem seriali, wprost przeciwnie, uważałem, że ich oglądanie to strata czasu. Wielu osobom takie podejście może się wydać skrajne. Ta kobieta reprezentowała odmienny gust. Zadawała mi pytan...